رئیس اورژانس مرکز آموزشی درمانی فرشچیان در مصاحبه‌ای با روابط عمومی این مرکز گفت: اختلال سندرم پای بی‌قرار، بیماری است که در سنین جوانی و میانسالی افراد را درگیر می‌کند و در این  زمینه نکات قابل توجهی وجود دارد از جمله این که  بیماری عمدتاً وراثتی است و اکثراً اتوزومال غالب است.

دکتر مجتبی خزایی در پاسخ به سئوالی در خصوص راه‌های شناخت بیماری گفت: این بیماری عمدتاً در دوران کودکی شروع می‌شود ولی اکثراً تشخیص داده نمی‌شود. معمولاً این بیماری در سن جوانی یا بزرگسالی مورد توجه قرار می‌گیرد زیرا در این موارد به علت اختلال خوابی که ایجاد می‌کند، بیماران به دنبال درمان هستند.

وي با بيان اينكه شیوع این بیماری حدود 10 درصد است، افزود: شروع علائم این بیماری عمدتاً در اندام‌هاي تحتاني يا پاها است و در موارد شديد مي‌تواند دست‌ها را نيز درگير كند.

این بیماری سبب یک احساس مور مور شدن، خزیدن، بی حسی و گاهی درد در اندام‌های تحتانی عمدتاً از زانو تا مچ پا می‌شود. این احساس ناخوشایند در زمانی که فرد بی حرکت است ایجاد یا تشدید می‌شود و معمولاً در شبها یا غروب شدت می‌یابد و فرد مبتلا براي رفع ان پاهایش را تکان می‌دهد یا می‌کشد و ماساژ می‌دهد.

رئیس اورژانس فرشچیان افزود: گروه مطالعاتي بین‌المللی RLS چهار معيار براي تشخيص بيماري سندرم پای بی قرار بيان كرده‌اند كه لازم است در هنگام تشخیص گذاری هر چهار مورد وجود داشته باشد که شامل احساس ضرورت به حركت در اندام تحتاني كه معمولاً با يك حس ناخوشايند در پاها همراه است که این احساس در زمان استراحت يا دراز كشيدن شروع يا تشديد می‌شود، در شب‌ها يا غروب آغاز يا تشديد می‌شود و احساس ضرورت به حركت يا حس ناخوشايند، با حركت دادن پاها يا ماساژ و كشيدن آن به صورت كامل یا نسبی برطرف می‌شود.

دكتر خزايي گفت: براي تشخيص این بیماری لازم است كه عواملی چون نروپاتی، مسائل تغذیه‌ای، اختلالات مغزي و نخاعي بررسي شد که در ارزیابی‌های پزشکی این بیماریها تأئید و یا تكذيب می‌شود.

پاتوفیزیولوژی این بیماری عمدتاً اختلال در مسیر دوپامین و متابولیسم مغزي آهن است که در درمان بیمارانی که به این اختلال مبتلا هستند از مكمل‌هاي آهن و آگونیست‌های دوپامین استفاده مي‌شود.

رئیس اورژانس مرکز آموزشی درمانی فرشچیان اضافه كرد: در تقسیم‌بندی بیماریها، این بیماری جزو اختلالات حرکتی محسوب می‌شود و چون در شب‌ها یا غروب آغاز یا شدت مي‌يابد سبب اختلال خواب شده و بیمار مجبور است پاهای خود را دائم حرکت دهد.

وي افزود: نکته‌ای که اخیراً مورد توجه قرار گرفته است، همراهی این بیماری با سردردهای میگرنی است که می‌توان مکانیسمهای مشابهی برای هر دو بیماری در نظر گرفت.